تک بودن، نمونه بودن، خاص بودن، منحصر بودن... همه درد ماها از این کلمات شروع شد.
وقتی به راحتی تو بچگی به ما گفتن تو باید بدرخشی، تو باید نمونه و تک باشی، دیگه دنبال یار و رفیق و همدم نرفتیم.
دیگه هدف و مبنای زندگیت شد درخشیدن و ستاره و خورشید بودن. وقتی هم که ستاره و خورشید باشی، دیگه همتا نداری، پس کسی همردیفت نمیشه...
اشتباه از روز اول گفتن کلمات اشتباه بود ....
بودن زیر نور خورشید، لذتی داره که حاضرم با هزاران هزار روز بارونی به راحتی طاقش بزنم!