je deviens fou

Though this be madness, yet there is method in 't

je deviens fou

Though this be madness, yet there is method in 't

صد +96

یه زمانی اونقدر فعال بودم که دوتا وبلاگ داشتم. 

الان یادم نیست کدوم اصلیه بود و کدوم فرعیه. 

و جالب اینجاست که یکیش رو یه عده زیادی نداشتند ... 

کدوم بود که خیلی ها نداشتنش؟؟؟

چرا یه سری مطلب رو هم اونجا دیدم هم اینجا؟

چرا غم و غصه های زندگی تموم نمیشه؟

چرا تو همه وبلاگ ها یادارم غر میزنم یا غم و غصه و افسردگی توش حاکمه...

نکنه افسردگی گرفتم؟؟؟

یه هیجان جدید میخواستم ....

 اما وقتی شرایط رو چک کردم دیدم شرایطش رو من ندارم!

 TOBO ایف یو نو وات آی مینز! 

بعد از اجبار موندن در خانه به مدت سه هفته، چرا باید بریم سرکار؟ برای چی حرص بخوریم؟ نفرین بر مقصرین! 

اینا شدن فکرای دایمی! 



صد + 95

بدترین چیزی که وجود داره اینه که یادت نمیاد چیا نوشتی و چیا ننوشتی ... اینکه نمیدونی آیا از این موضوع چیزی نوشتی قبلا یا نه .... درواقع نمی نویسی از ترس تکراری شدن ...

حافظه تعطیل! (اینو قبلا نگفته بودم؟)