صد +86

بازم یک سال گذشت تا بیام دوباره به این وبلاگ سر بزنم. 

تو این یه سال خیلی اتفاقات افتاده، خیلی چیزها تغییر کرده، خیلی بزرگ شدیم. 

همشون شاد نبودن. همشون هم اندوهناک نبودن.

دعوا کردم، اشک ریختم، خندیدم و حرص خوردم و حرص دادم.

یک سال کم نیست، اما به چشم برهم زدنی میگذره. نمیدونم چرا انقدر سریع انگار سریع تر از سال های قبله. 

هرچی هست، گذشته. 

با همه خوبی هاش، امسال هم بالاخره داره تموم میشه، و شاید بشه گفت خوشحالم که داره تموم میشه.

امیدوارم پست بعدیم نره دوباره یکسال بعد