روزمرگی معنی واقعی خودشو پیدا کرده. تکرار بی پایان یه سری اتفاق که فقط مجبوری اون اتفاقات رو رقم بزنی و بری جلو. چرا؟ چون تو جامعه ای داری زندگی میکنی که برای بقا و بودن احتیاج به درامد داری. روز طی میکنیم، بدون اینکه بدونیم چرا این روزها رو طی میکنیم. انقدر هفته ها دارن سریع و سریعتر میگذرن، که فرصت شمردنشون هم وجود نداره.
فقط به خودت میای می بینی 5شنبه است، چشم بهم میزنی، سه شنبه است! و همین طور الی اخر.
داشتم با یکی از دوستای قدیم حرف میزدم، گفت نسل ما تموم که بشه خوب میشه همه چیز! گفتم مگه چیزی مونده ازمون؟ گفت اره، ی مقدار اون ته مه ها مونده که باید خاکستر بشن!
خب، نره پست بعدی برای یک سال دیگه