صد+40:

انسان آفریده شد تا سربلند باشه. همیشه همیشه آرزوی همه بزرگترها برام این بود که ایشاءالله سربلند باشی و خوشبخت... پرنده سفید خوشبختی رو شونه هات باشه و ....

اما ... گاهی خوشبختی،‌ سربلندی و شادی دست خود ادم نیست. نمیشه گفت شادی که کاری نداره،‌ بخند تا شاد باشی ...

وقتی تو کشوری زندگی میکنی، که سیاستش همه رو به باد میده،‌ وقتی حتی برای یه میل ساده هم با جمله شما در کشور ممنوعه زندگی می کنید واقعا چی باید بهشون گفت...

اصلا فکر نمی کنن،‌ خب خره، خب خنگ، خب نفهم، مگه دست منه که اینجا به دنیا اومدم؟ مگه دست منه که اینجا این شکلیه؟ اگه میتونستم فکر میکنی بازهم اینجا میموندم؟ وقتی میخوام هرجایی برم ازم کلی سوال می پرسید و بازهم نه تنها خارجی احمقم، که حق زندگیم هم نصف بقیه میشه. وقتی هم که همین جا بمونم، از کلیه امکانات به خاطر دیگران محروم ....

هیچ چیز به ما نیومده، هیچ چیز... حتی زندگی ....