صد +13: Moving

میگن موقعی که من تقریبا یک نهم سن الانم رو داشتم ... اسباب کشی کردیم و رفتیم خونه جدید. از اون موقع که اونجا بودیم تک تک اتاق های خونه نصیب من شد زمانی کویک ترین اتاق مال من بود و بزرگترین مال پدر و مادرم .... بعد اونها اومدن تو اتاق کوچیکه و من تو بزرگه و بعد هم اتاقم رو با برادرم عوض کردم. تو هر اتاقی که رفتم یه اثر و رد از خودم به جا گذاشتم. یه کمد ... یه قاب ... یه میز ... یه کتاب خونه. طوری شده بود که این اواخر صاحب سه تا اتاق بودم. البته از وقتی جوجه اومده یه اتاق رو به نام خودش زده میگه این اتاق ابد.... است.

حالا دوباره اسباب کشی کردیم و رفتیم. به یه جای جدید تر. جایی که خونه نیست انگاری تنها مکانیه برای اسکان موقت.

این همه سال طول کشید تا عادت کنیم ... حالا این جا هم باید همون قدر بگذره تا احساس مالکیت بهش بهمون دست بده. حتی الان هم تو حرفامون اون خونه است. می پرسن کجاییم میگیم قل... . بعد میگیم نه .... خونه جدیده هستیم ....

از معایب دیگه اش ...... نداشتن اینترنت به مدت حداقل یک ساله ......