هر کسی برای خودش یه ایده آل داره.
این ایده آل ها هم معمولا در دوران کودکی به وجود میاد.
هر کسی این ایده آل هاشو از جاهای مختلفی کسب می کنه.
****
بچه که بودم کتاب های برادرم رو تموم کرده بودم. بعد یواشکی رفته بودیم عضو کتابخونه شده بودیم میگفتیم سنمون ۱۵ سال شده تا بتونیم وارد کتابخونه بشیم. اون موقع ها ۱۲ یا شایدم ۱۳ سالم بود. هر کتابی هم به چنگم میرسید می خوندم .
کم کم از بین همه اون شخصیت های گوناگونی که جلوی چشمام رژه می رفتن، بهترین هاشو برای خودم جدا کردم و همون ها شدن شخصیت امروزی من.
خوب یا بد بودنش رو دیگه نمیدونم. اما امروز که بعد از چندین سال دوباره فیلم یکی از همون شخصیت هامو دیدم، یادم اومد...خیلی از اون خرده شخصیت ها که یادم رفته بود ... خیلی از ارامش هایی که به واسطه گرفتاری های اخیرم از یادم رفته بود ... برگشت . و خوشحالم. خوشحالم از اینکه ارامش، شخصیت دوست داشتنی ام، اداب و رسوم قدیمی، همه و همه اینها امروز برام زنده شد.
:)
بله.
الهی شکر.
اقلا اسم میاوردی.
جنایات و مکافات رو دیدی؟ :)
اونو سرمشق قرار بدم؟؟؟
خوندمش. ندیدمش....
نه بابا خدا نکنه. جنایات و مکافات خیلی چیزا یاد آدم میده ولی نه الگو ملگو نداره به خدا.
ندیدش؟ ده جور از روش فیلم و سریال ساختن. تو میگی ندیدی؟
عجب!
شبیه هاشو زیاد دیدم. اما خودش رو ندیدم...