۰۱: کفر گویی

کفر گویی 

چقدر آدم ها متفاوت اند. اونقدر متفاوت اند که معلوم نیست چطوری خدا تونسته این همه ادم رو به وجود بیاره و از ساختنشون خسته هم نشه.

شاید همش از بیکاری باشه. وقتی بیکار بشی، وقتی کاری نداشته باشی میشینی برای خودت خلاقیت به خرج میدی. عین کاری که خدا کرده.

هی ادم ساخته . هی مخلوق ساخته . بعد میشینه اون بالا و اون وسط مسط ها که خسته میشه به جنگ بین ادم هاش یا همون مخلوقاتش نگاه میکنه.

از همه جالب تر ایده هاشه، یکی رو سیاه ساخته یکی رو سفید. یکی رو بلند یکی رو کوتاه. میگن عادله اما این عدله؟ بعد تازه علم رو هم گرفته به خدمتش و گفته همه این تغییر هاباعث و بانیش ژنتیکه.

انگاری خواسته این جوری سر مارو گول بزنه . عین بچه ها وقتی پدر و مادر ها برای نشون ندادن تفاوتی که بین بچه هاشون قائلند میان برای اون یکی یه چیزی میگن که سرش گرم بشه یادش بره اصل موضوع. خب هرچی باشه پدر مادر ها هم مخلوق همون خدان دیگه. باید یه چیزی ازش به ارث برده باشند.

چی میخواستم بگم چی شد. میخواستم از تفاوت ادم ها بگم رسیدم به اینجا. به هر حال، خدا اونقدر وقت گذاشته که دیگه خودش هم یادش میره برای چی یکی رو ساخته و چه خصوصیاتی بهش داده . اصلا تعجب برانگیزه که این همه خصوصیات فردی رو از کجا اورده داده به ادم ها. بعضی ها میگن این همه خصوصیات مربوط میشه به فرهنگ. خب این هم بازی با کلمه است فرهنگ هم برمیگرده به همون خصوصیات مختلف ادم ها. یه دونه فرهنگ که نداریم. انواع خصوصیات ادم ها رو میگن فرهنگ. فقط با کلاسش کردن.

اصلا برای چی نشسته این همه ادم با این همه فرهنگ های مختلف درست کرده؟ بعدم شرایط رو طوری به وجود اورده که این همه ادم مجبور بشن بهم وصل بشن. ارتباط داشته باشند. بخوان با هم دوست بشن. که چی بشه؟ برای چی؟

یا چرا باید این طوری باشه؟ چرا حتی نزدیک ترین کست گاهی برات دشمن عظمی اس؟ چرا پدر و مادر و خواهر و برادر و همسر هیچ کدوم خود ادم نمیشه؟  

چه لذتی داشته خدا برات ، که خواستی این همه ادم بسازی بعدم بشینی جنگشون رو ببینی؟ اسباب بازی هات تموم شده بود؟